تاریخچه پیدایش المپیک نوین

از سال 394 که بازی های المپیک بدستور تئودوسیوس تعطیل شد تا سال 1896 که بازیهای المپیک نوین آغاز شد، جمعاً 1502 سال بازیهای المپیک فراموش شده بود. در این مدت تلاشهای زیادی برای احیای المپیا که در زیر خاک مدفون شده بود انجام گرفت (وقوع دو زلزله منطقه المپیا را کاملاً از بین برده بود) تا اینکه تلاشهای دولت یونان و فرانسه بالاخره در سال 1892 مؤثر واقع شد.

در اواخر قرن نوزدهم با زحمات و کاردانی آقای بارون پیر دو کوبرتن فرانسوی مسابقه های المپیک دوره نوین خود را آغاز کرد. در سال 1892 پس از آنکه از دولت خواست تا وی را در اجرا و احیای بازی های المپیک یاری کند برنامه و آئین نامه عظیمی را در این مورد به اتحادیه ورزشی پاریس ارسال کرد و بلافاصله خود از طرف دولت فرانسه به ریاست اتحادیه بر گزیده شد و برای بدست آوردن پشتیبان به کشورهای اروپائی مسافرت کرد.

بارون پیردو کوبرتن، پایه گذار المپیزم نوین، کنگره و کمیته بین المللی المپیک را در ژوئن 1894 در پاریس بنا نهاد و در سال 1896 نخستین کنگره المپیک تشکیل جلسه داد.

در آن نشست کوبرتن مورد حمایت کشورهای شرکت کننده قرار گرفت. وی هدف از المپیزم را به خدمت گرفتن ورزش جهت تعالی موزون انسان به منظور ایجاد جامعه صلح آمیز قرارداد که در آن شأن و مقام انسان حفظ شود.

ضمن اینکه در این کنگره قرار شد که بازی ها هر چهار سال یکبار در یکی از کشورهای بزرگ برگزار شود و کمیته ای بنام کمیته بین المللی المپیک که نظارت کامل و دقیقی بر بازی ها داشته باشد، تشکیل شود.

بالاخره بازی های المپیک در سال 1896 دو باره در آتن شروع شد. این بازیها با مشکلات فراوانی همراه بود. در پایان بازی ها به پیشنهاد آمریکائی ها قرار شد که مسابقه ها هر چهار سال یکبار در آتن برگزار شود ولی در جلسه بعدی که در پاریس و به ریاست رئیس جمهور فرانسه برگزار شد، یونانیها بعلت جنگ با ترکیه به بین المللی بودن بازیها رأی دادند.

البته عدم درک مفهوم و اهداف کار بزرگ کوبرتن ازسوی برخی از دولتمردان فرانسوی و تنشهای سیاسی موجود، موجب شد کمیته بین المللی المپیک در10 آوریل 1915 به شهرلوزان سوئیس انتقال یابد. قلب کوبرتن هم درمقبره ای در المپیا قرارداده شد.

اهداف نهضت المپیک

هدف در بازی های المپیک شرکت است نه پیروزی. اساس آن بر پیروزی استوار نیست بلکه اصل خوب مبارزه کردن است. ورزشکاران جهان برای بدست آوردن اهداف سریعتر ، قویتر و بالاتر بدون توجه به ملی، مذهب ونژاد پیکار می کنند و شعار کوبرتن را مبنی بر در صفا زیستن، در صفا مبارزه کردن و به نیروی جسمانی خود صدمه نزدن را سرلوحه کار خود قرار می دهند. آنکس که در نبرد ورزش دوست دیگران بماند ، آنکس که همنوعان خود را در خور احترام بشمارد به هدف اصلی المپیک رسیده است.

* ساختن جهانی صلح آمیزتر و دنیای بهتر

* آموزش و پرورش نسل جوان از طریق ورزش ، بدون هیچگونه تبعیض نژادی با توجه به روح المپیک

* اشاعه اصول المپیک در سراسر جهان و بدین طریق آفریدن حسن نیت در میان ملل

* گرد آوردن قهرمانان جهان هر چهار سال یک بار در یک جشنواره کبیر ورزشی که به نام بازیهای المپیک خوانده می شود.