دکتر «میناپورفرخ»، در برنامه رادیو سلامت گفت: رازداری یکی از ویژگیهای مثبت انسانهاست که نه تنها در زندگی فردی و شخصی میتواند به آنها کمک کند که حتی برای داشتن یک زندگی اجتماعی موفق هم موثر خواهد بود. کسی که میداند و میتواند راز دیگران را پیش خودش نگه دارد و با شخص دیگری در آن باره صحبت نمیکند، مسلما به عنوان فردی قابل اعتماد شناخته میشود و دیگران بیش از پیش به او روی میآورند.
وی ادامه داد: البته باید بدانیم چه حرفی راز به حساب میآید و باید مخفی نگه داشته شود و چه حرفی راز نیست و مخفی نگه داشتنش مهم نیست. همین طور باید بدانیم چه زمانی رازی میتواند فاش شود و چه رازی را تا ابد باید مخفی نگه داریم؟! خیلی وقتها فکر میکنیم اگر کسی رازی را به ما میگوید، باید آن را تا ابد حفظ کنیم و درباره آن با کسی حرفی نزنیم، ولی گاهی همین رازداریها میتواند مشکلاتی را به وجود آورد که به نفع هیچکس نیست؛ مانند دوستانی که رازدار یکدیگر هستند و هیچوقت حاضر نمیشوند با خانواده دوستشان درباره مشکلاتی که برای فرد پیش آمده، صحبت کنند یا آنهایی که زندگی مخفیانه دوستشان را از خانواده همسرش مخفی نگه میدارند یا خیلیهای دیگر که مخفیکاری و دروغگویی را با رازداری و صداقت اشتباه گرفتهاند. این روان شناس در ادامه افزود: پس یادمان باشد، رازداری از ویژگیهای مثبت شخصیتی است، ولی باید بموقع و براساس عقل و منطق از آن استفاده شود؛ نه رازداریهایی که بیشتر به معنای پنهانکاری و فریب دیگران است. چرا بعضی در هیچ شرایطی و به هیچ قیمتی، راز دیگران را فاش نمیکنند؟ چه چیزی باعث میشود حرف دیگران را پیش خودشان نگه دارند و به بقیه مردم چیزی درباره آن نگویند؟ شاید این پرسش برای بسیاری مطرح شود و نتوانند جواب قانع کنندهای برایش پیدا کنند، اما متخصصان دلایل متفاوتی را در این باره بیان میکنند؛ مواردی که افراد را ترغیب میکند، رازدار باشند و راز مردم را افشا نکنند. پورفرخ در ادامه گفت: اگر رازداری خوب است، اگر صفتی پسندیده به حساب میآید و اگر همه انسانها دوست دارند با انسانهای رازدار معاشرت کنند، پس چرا خیلیها نمیتوانند راز دیگران را پیش خودشان حفظ کنند و خیلی راحت آن را فاش میکنند؟ بعضی شاید علت این کار را ندانند، ولی خواسته یا ناخواسته، راز افراد را به دیگران میگویند و نمیتوانند در حفظ رازها موفق باشند. برخی هم اینقدر این کار را تکرار کردهاند که دیگر برایشان به یک عادت تبدیل شده و اصلا به فکر برطرف کردنش هم نیستند.
این روان شنای ادامه داد: گاهی افراد اینقدر به یکدیگر اعتماد دارند و به دوستیهایشان مطمئن هستند که فکر میکنند هیچ رازی میان آنها وجود ندارد. برای همین ممکن است راز دیگران را هم خیلی راحت مطرح کنند و درباره آن با یکدیگر حرف بزنند. در صورتی که حتی میان دوستان صمیمی و اعضای خانواده هم باید حریم رازها را مشخص و حفظ کرد. نکته مهم این است که رازهای مردم به هیچ بهانهای نباید موضوع صحبتهای دستهجمعی دوستان و آشنایان باشد و به همین دلیل، توصیه میشود هر حرفی را قبل از اینکه مطرح کنیم، بسنجیم و دربارهاش بیندیشیم؛ چراکه گفتن همین رازهای به ظاهر ساده، میتواند خانوادهها را از هم بپاشد و مشکلاتی را برای آنها فراهم کند.
وی بیان کرد: رازداری نه تنها از ویژگیهای مثبت اخلاقی به حساب میآید که حتی میتواند زندگی فردی و اجتماعی انسان را نیز تغییر دهد؛ تغییرات مثبتی که فقط به دلیل حفظ راز دیگران، برای فرد ایجاد میشود. به عنوان مثال، کسی که به عنوان فردی رازدار در جمع شناخته میشود، دوستان بیشتری خواهد داشت و افراد زیادی به او اعتماد خواهند کرد. به همین دلیل هم دیگران با احترام خاصی با او برخورد میکنند.