سلنـیوم

سلنیوم

سلنیوم یک ماده معدنی کمیاب است که در خاک و غذا یافت میشود. این ماده یک ضد اکسیدان قوی است بنابراین از واکنش های شیمیایی مضر که در سلولهای بدن اتفاق می افتد، جلوگیری می کند. سلولهای حمایت شده بهتر قادرند در مقابل بیماریهایی نظیر بیماری قلبی، سرطان و اختلالات وابسته به سن از خود مقاومت نشان دهند.

 بیشتر ما سلنیوم کافی از رژیم غذایی دریافت نمی کنیم. وقتی که سطح سلنیوم بدن پایین باشد بیشتر در معرض خطر بیماریهای مختلف هستیم زیرا سیستم ایمنی بدن تنبل میشود و مواد سمی در خون ساخته میشود.

اگر شما نیاز به اضافه کردن سلنیوم در رژیم غذایی خود دارید، پزشک معالج ترجیح می دهد که مکمل سلنیوم را به صورت ترکیب با ویتامین «ای» مصرف کنید. تحقیقات نشان داده است که مصرف سلنیوم به همراه ویتامین «ای» سلامت عمومی بدن را تقویت می کند و در درمان یا پیشگیری بسیاری از بیماریها مؤثر است.

 موارد استفاده

* سلنیوم در درمان بیماری "کشان" (Keshan) مؤثر است. این بیماری یک اختلال قلبی جدی است که در زنان و بچه های چینی در محل هایی که زمین های کشاورزی فاقد مواد معدنی است، دیده میشود. علاوه بر این سلنیوم در درمان بیماریهای شایع دیگر مؤثر و مفید است. این بیماریها شامل موارد زیر است:

سرطان. سلنیوم خطر سرطان پستان، رودة بزرگ، کبد، پوست و ریه را کاهش می دهد. سلنیوم از طریق کمک به ایجاد سلامتی و مبارزه از طریق سلولهای سفید خون، از رشد سلولهای سرطانی جلوگیری می کند.

 
* بیماری قلبی. تحقیقات نشان می دهد که سلنیوم از طریق کاهش سطح کلسترول بد بدن (LDL)، از جمله و سکته قلبی جلوگیری می کند. سلنیوم همچنین شریان ها را از رسوب خطرناک چربی که مسئله مهمی بعد از یک حملة قلبی است، حفظ می کند.

 * سیستم ایمنی ضعیف شده. سلنیوم در ساختن سلولهای سفید به بدن کمک می کند و از این طریق سیستم ایمنی را بر علیه بیماری و عفونت فعال و بیدار نگه می دارد.

 سلنیوم در موارد زیر مفید و مؤثر است:

* تقویت تولید مثل، از طریق افزایش باروری مرد و همچنین رشد جنین.

* به عملکرد طبیعی کبد، تیرویید و پانکراس کمک می کند.

* از پیری زودرس، تشکیل آب مروارید و در حد امکان از سندرم مرگ ناگهانی شیرخوار جلوگیری می کند.

* لوپوس، روماتیسم مفصلی و سیروز الکلی کبد را درمان می کند.

* درمان بیشتر اختلالات پوستی نظیر: فقدان خاصیت ارتجاعی پوست، آکنه، اگزما و پسوریازیس.

منابع غذایی

بیشتر سلنیوم مورد نیاز شما از رژیم غذایی تأمین میشود. مخمر آبجو و سبوس گندم. کبد، کره، ماهی و ماهی صدف، سیر، غلات، تخم آفتابگردان و آجیل منابع خوبی از سلنیوم هستند. همچنین سلنیوم در یونجه، ریشة باباآدم، دانة رازیانه، جینسنگ، برگ تمشک و بومادران یافت میشود.

 وقتی غذاها به صورت فرآورده غذایی درآیند سلنیوم آنها از بین می رود. شما باید سعی کنید انواع مختلفی از غذاها را به صورت اولیه طبیعی و نه فرآورده های بخورید. این بدان معنی است که از غذاهای کنسرو شده، فریز شده و آماده پرهیز کنید.

اشکال دیگر

پزشک به شما توصیه می کند که آیا نیاز به اضافه کردن سلنیوم به رژیم غذایی دارید یا خیر. شما می توانید سلنیوم را به صورت مکمل های مواد معدنی- ویتامین ها استفاده کنید که یک فرمول مغذی ضد اکسیدان است و یا اینکه مکمل ها را به طور جداگانه مصرف کنید. سلنیوم همچنین در مخمرهای غذایی نیز در دسترس است.

 نحوه مصرف

برای تأثیر مفید و واقعی، بهتر است روزانه 50 تا 200 میکروگرم سلنیوم مصرف کنید. مردان روزانه به حداقل 70 میکروگرم سلنیوم و زنان 55 میکروگرم سلنیومنیاز دارند. خانم های حامله و مادران شیرده 65 تا 75 میکروگرم روزانه سلنیوم نیاز دارند. تحقیقات نشان می دهد که بییشتر برای مقابله با بیماریها و افزایش سلامتی به بیش از 100 میکروگرم مکمل سلنیوم در روز نیاز داریم.

مانند مصرف هر دارو یا مکملی قبل از مصرف مکمل های سلنیوم در بچه ها با پزشک مشورت کنید.

 برای اثر بهتر سلنیوم را با ویتامین «ای» مصرف کنید. از پزشک بخواهید که مقدار مناسب را برای شما تجویز کند (1 میلی گرم سلنیوم روزانه همراه با 200 واحد از ویتامین «ای» مصرف شود).

 به همراه سلنیوم، از ویتامین «سی» استفاده نکنید زیرا باعث کاهش اثر سلنیوم و سمیت بیشتر میشود.

 موارد احتیاط

سلنیوم معمولاً باعث مسمومیت نمی شود. با اینحال مصرف مقدار زیاد آن (بیش از 1000 میکروگرم از آن در یک روز) به مدت زیاد باعث خستگی، ورم مفاصل، ریزش مو، ‌افتادن ناخن، تنفس مشکل، بوی بدن، اختلالات گوارشی یا تحریک پذیری می شود. تحقیقات همچنین نشان می دهد که مصرف زیاد سلنیوم در بچه ها با اختلالات رفتاری همراه است.

 تداخل های احتمالی

وتیامین «ای» به عنوان یک ضد اکسیدان اثر سلنیوم را افزایش می دهد. وقتی این دو ماده با هم مصرف می شوند سلولها به بهترین وجه پشتیبانی می شوند.
وقتی ویتامین «سی» به همراه سلنیوم مصرف

می شود بدن زمان بیشتری برای جذب و استفاده از سلنیوم نیاز دارد. برای جلوگیری از این پیشامد، ویتامین ها و مکمل های معدنی را در 2 زمان متفاوت از روز مصرف کنید. به خاطر داشته باشید که مکمل ها زمانی که همرا با غذا مصرف شوند بهترین جذب را دارند. در صورتی که شیمی درمانی میشوید به مقدار بیشتری سلنیوم نیاز دارید.