دلبستگی از تولد تا بزرگسالی - ۱۹

دلبستگی در بزرگسالان

بعضی از کودکانی که در ابتدا در مطالعات طولانی موقعیت نااشنا ارزیابی شدند اکنون در مرحله بزرگسالی هستند و شواهد بیان می کند که الگوهای دلبستگی اولیه در زندگی بزرگسالی دارای نفوذ هستند. دلبستگی بزرگسالی به روش های تجربه کردن روابط دلبستگی در بزرگسالی اشاره دارد. روابط دلبستگی در بزرگسالان , در ابتدای دهه 1970 با مطالعاتی در مورد داغدیدگی بزرگسال توسط بالبی و پارکز و جدایی زوج هایی که ازدواج کرده بودند توسط ویس شروع شد و موج بعدی که از انها برخاست , کارهای هازان و شیور بود.انها الگوهای دلبستگی نوزادان اینزورث را به الگوهای دلبستگی بزرگسالان برگرداندند . انها با مطالعه دانشجویان دانشگاه و بزرگسالانی که به پرسشنامه جواب دادند نتیجه گرفتند که سبک های دلبستگی بزرگسال با کیفیت روابط رومانتیک فرد رابطه دارد.برای مثال, بزرگسالان با یک سبک دلبستگی ایمن یک میزان مناسبی از اطمینان و عواطف مثبت را در روابط دوستی شان تجربه کردند و همانند کودکان دلبسته ایمن به اسانی به دیگران نزدیک می شدند, با بردباری روابط صمیمی را انتظار می کشیدند و دیگران را به عنوان افراد قابل اعتماد درک می کردند و همچنین , نسبت به بزرگسالان دلبسته ناایمن روابطشان را طولانی تر ادامه دادند.هم بزرگسالان مقاوم و هم اجتنابی دوستی های بی نهایت هیجانی , حسودانه و رنج اوری را گزارش دادند و شک داشتند که دوستی پایدار می تواند یافت شود. علاوه براین , ‌دلبسته های اجتنابی به نظر می رسید که از جمعیت می ترسیدند و اعتماد به دیگران را دشوار می دیدند و در خود افشایی مشکل داشتند.در حالی که افراد دو سوگرا به ایجاد عقده روحی در روابطشان, اذیت و ازار شریک رومانتیک شان و بیش از حد وابستگی به شریکشان تمایل داشتند. همچنین , هازان و شیور کشف کردند که دست کم همبستگی های ضعیفی بین ویژگی های روابط اولیه بزرگسالان با والدین شان و سبک های دلبستگی اخیرشان وجود دارد.بزرگسالان با یک سبک دلبستگی ایمن روابط گرمی را با والدین شان در کودکی فراخوانی کردند. اما , ‌بزرگسالان با سبک های دلبسته ناایمن گرایش داشتند که والدین شان را به عنوان فردی بی انصاف ,‌انتقادی یا سرد به خاطر بیاورند.این نتیجه , از عقیده بالبی مبنی بر اینکه , ما الگوهای عملی درونی خود و دیگری را بر پایه اولین دلبستگی هایمان شکل می دهیم و این الگوها روی کیفیت روابط بعدی مان تاثیر می گذارد , حمایت می کند.

الگوهای دلبستگی بزرگسالان

به طور کلی دو نوع الگوی گروهبندی دلبستگی بزرگسال مطرح شده است:

1) الگوی سه گروهی دلبستگی بزرگسال هازان و شیور که در بالا توضیح داده شد.

2) الگوهای چهار گروهی دلبستگی بزرگسال که طبق نظر بالبی براساس الگوهای دلبستگی منعکس کننده الگوهای عملی از خود و چهره دلبستگی بنا گردید. از دیدگاه بارتولومو الگوها خود می توانند به عنوان مثبت ( خود را در خور عشق و توجه دیدن ) یا منفی ( خود را نالایق دیدن ) دو نیمه شوند. همچنین, الگوهای موضوع دلبستگی میتوانند مثبت ( دیگران را قابل دسترس و با محبت دیدن) یا منفی ( دیگران را طرد کننده, فاصله گیر یا سرد دیدن ) باشند. باتولومو الگوهای عملی خود ( مثبت , منفی ) را با الگوهای عمل دیگری ترکیب کرده و چهار سبک دلبستگی بزرگسالان را ایجاد و تعریف میکند . از این رو , چهار سبک از دو بعد زیر بنایی : موضوع الگوهای ذهنی ( خود یا دیگر ) احساس غالب در مورد موضوع ( مثبت یا منفی ) برمی خیزد.

ویژگی های سبک های دلبستگی بزرگسالان

1) بزرگسالان خود پیرو( گروه A)

افرادی که در چنین طبقه‌ای قرار می گیرند تجارب کودکی شان را صراحتا و به طور منطقی بیان می کنند و هر دو عواطف مثبت ومنفی را اعتراف می‌کنند . انها اهمیت رابطه دلبستگی در دوران کودکی را تایید می کنند . همچنین , این بزرگسالان تجسمی مثبت و حمایت گر از چهره دلبستگی دارند.