استرس، آفت قهرمانی در میادین ورزشی

استرس، آفت قهرمانی درمیادین ورزشی است.مربیان واطرافیان نقش موثری درکاهش استرس دارند به طوری که قبل ازبرگزاری مسابقه به ورزشکاردرمورد عواقب بازنده شدن حرفی نزنند.استرس زمانی رخ می دهد که بین مطالبات محیط ازفرد و تصورات اوازتوانایی خود در برآوردسازی این مطالبات ناهماهنگی ایجاد شود به ویژه زمانی که نتیجه آن برای ورزشکاراهمیت بیشتری داشته باشد.استرس می تواند علاوه برفشار عصبی درورزشکار علائم جسمانی همچون تپش قلب، افزایش تعریق، ضعف بدنی و خستگی را درورزشکارایجاد کند.بسیاری ازورزشکاران بهترین عملکرد خود را درتمرینات نشان می‌دهند اما به هنگام مسابقه و رقابت به علت استرس بیش از حد، مسابقه را به حریف خود واگذار می کنند.حضور یک روانشناس در مسابقات بین المللی ضروری است.مربیان هم نقش موثری در کاهش استرس دارند و قبل از برگزاری مسابقه به ورزشکاردرمورد عواقب بازنده شدن حرفی نزنند.تکنیک‌هایی مانند آرام سازی جسمانی، آرام تنی و برای چند دقیقه راحت و آسوده تنفس کشیدن می‌تواند در کاهش استرس موثر باشد.ورزشکارانی که بازنده ازمسابقات بین المللی به کشوربازمی گردنند حتما به روانشناس مراجعه کنند تا زودتر غم و اندوه شکست بازی را سپری و به زندگی عادی بازگردنند.هر چند دراین دوره ازرقابت‌های المپیک برخی از همکاری روانشناس قبل از اعزام تیم‌ها به المپیک در کنار ورزشکاران المپیکی حضورداشتند و اقدامات لازم رابرای آمادگی مهارت‌های روانی و ذهنی ورزشکاران انجام دادند، اماجای تاسف بود که حداقل یکی از آنها همراه تیم‌ها به المپیک اعزام نشدند.احساس عدم نیازحضورروانشناس دربازی‌های المپیک ازنظرعلمی خطای فاحشی بود و این عدم احساس نیاز برای کاروان ورزش ایران به نوعی گمراه کننده بود.نمی توان ادعا کرد با حضورروانشناس درالمپیک انقلاب بزرگی در نتایج ورزشکاران رخ می‌داد، اما حداقل این حضور در کاهش اضطراب و عوامل استرس‌زا تاثیرگذار بود.شرایط المپیک اضطراب آوراست و ورزشکاری می‌تواند مدال المپیک را از آن خود نماید که این فضاها را به درستی کنترل و مدیریت کند.در این مواقع است که حضورروانشناس در پیشگیری از این اقدامات و رفتارهای منفی کاملا احساس می‌شد.در بازی‌های المپیک لندن اگر توفیقاتی نیز حاصل شد و در بعضی از رشته‌ها همچون کشتی فرنگی به مدال دست یافتیم، نتیجه‌ زحمات فردی بود و گرنه وزارت ورزش و جوانان نه تنها در احراز این مدال‌ها نقشی نداشت، بلکه در برخی از جاها نقش منفی نیز داشت و با تصمیمات سو و مخربی که نزدیک المپیک برای برخی فدراسیون‌ها گرفت.نه تنها درعملکرد بلکه برروی جایگاه و کرسی‌های بین‌المللی اثر منفی برجای گذاشت. 

آفرینش