همه پروتئینها با یک آهنگ و سرعت دستخوش تطور نمیشوند و آنها که آهنگ تطورشان کندتر است غالبا همانها هستند که اثرشان با شدت بیشتری در قیاس با دیگر پروتئینها ظاهر میشود.
این پرسش که چرا چنین است بتازگی به وسیله یک گروه از پژوهشگران در موسسه فناوری کالیفرنیا در پادسادنا پاسخ داده شده است.
به نوشته نشریه ارگان آکادمی ملی علوم در آمریکا، آلن دورموند و همکارانش تازهترین اطلاعات ژنتیکی جمع آوری شده با تراشههای الکترونیک- بایولوژیک را که از مخمرها بدست امده بود مورد مطالعه قرار دادند.
پژوهشگران این نکته را تایید کردند که آهنگ ظاهر شدن اثر پروتئین ها نشانه بسیار خوبی برای پیش بینی سرعت تطور آنهاست.
آنان در گام بعد اطلاعات موجود در کل ژنوم مخمر را برای مقایسه نرخ و آهنگ ظاهر شدن اثر پروتئینهای مختلف مورد بررسی قرار دادند.
نتیجهای که از این مطالعه به دست آمد آن بود که علت تغییر در آهنگ تطور پروتئینها آن است که آن دسته از پروتئینها که با سرعت زیاد اثر خود را آشکار میسازند غالبا بیش از دیگر پروتئینها دچار جهشهای ژنتیکی و خطا در ترجمه محتوای خود میشوند.
از این رو درطبیعت برای جلوگیری از خطری که از این رهگذر عارض میشود این ساخت و کار به کار گرفته شده که پیچ و تابهای مولکولهای این پروتئینها از درجه حساسیت بالایی برخوردار نیست و این پیچ و تابها تغییر چندانی در خواص مولکولها ایجاد نمیکند.
در عوض شمار آن دسته از پروتئینهایی که به این قبیل پیچ و تابها حساسند بسیار اندک است و در نتیجه فرایند تطور نمیتواند تاثیر چندانی در تغییر شمار عمده پروتئینها اعمال کند