متابولیسم و ذخیره کربو هیدرات ها در بدن انسان

سرعت انتقال کربوهیدراتها از کبد به جریان خون طوری است که میزان گلوکز خون را حدود 100 میلی گرم برای هر 100 میلی لیتر خون نگه می دارد. پس از غذا میزان گلوکز خون ممکن است از این حد بالاتر رود ولی دوباره به محض ورود گلوکز به یاخته ها کاهش می یابد.

یک تئوری در مورد تنظیم اشتها معتقد است که اختلاف بین میزان قند خون شریانی وریدی (دلتا گلوکز) مکانیسم تنظیم کننده اشتها را در هیپوتالاموس مغزی تحت تاثیر قرار می دهد . یعنی اگر اختلاف بین میزان قند در این دو رگ کم باشد بدین معنی است که قند خون پائین امده است. در نتیجه اشتها تحریک می شود. ولی اگر ایت اختلاف زیاد باشد بدین مفهوم می باشد که گلوکز خون تغییری نکرده است بنابراین اشتها از بین می رود.

گلوکزی که از کبد به جریان خون منتقل می شود در دسترس تمام بافتهای بدن قرار می گیرد. در این هنگام تک تک یاخته ها از طریق جریانی به نام جریان انتقال فعال، گلوکز را دریافت می کند. این جریان شامل انرژی، تبادل سدیم و سیستم حامل در غشای یاخته ای است. گلوکز در داخل یاخته بر اثر اکسیداسیون به اسیدپیرویک تبدیل می شود، سپس انرژی ذخیره شده در میتوکندری، برای تامین احتیاجات بدن از قبیل تولید گرما، انقباض عضلات، سنتز ترکیبات اساسی و ارتباط جریانات عصبی آزاد می شود. در داخل میتوکندری آنزیم های فراوانی وجود دارد که انرژی گلوکز را بطور مرتب و مداوم و بصورت تری فسفات آدنوزین آزاد می کنند . بنابراین محصولات نهایی متابولیسم عبارتند از : دی اکسید کربن و آب و انرژ ی.

ذخیره

اگر رژیم غذایی دارای کربوهیدرات باشد و مونو ساکارید جذب شده نیز بیش از نیاز های کالریکی بدن باشد و ذخیره گلیکوژنی بدن نیز کامل باشد، مازاد ان از بدن دفع نمی شود بلکه به چربی تبدیل می گردد که بتواند در بدن ذخیره شود بدن برای ذخیره چربی تقریبا ظرفیت نامحدودی دارد و می تواند مازاد کربوهیدرات را به چربی تبدیل کند.

بطور کلی تبدیل گلوکز به اسیدهای چرب، در داخل میکروزومهای کبد انجام می گیرد و ملکول گلوکز می شکند و از شکل شش کربونی به واحدهای دو کربنی تبدیل می شود، که برای سنتز اسیدهای چرب بکار می رود. سپس اسیدهای چربل به جریان خون و از آنجا به یاخته های چربی انتقال می یابند، آنگاه در داخل این یاخته ها با ترکیباتی 3 کربنی به نام گلیسرول که ان هم از گلوکز بدست امده است ترکیب، و تری گلیسرید و چربی بوجود می آید. کربوهیدرات موجود در غذا با یکی از راه های زیر در بدن مورد استفاده قرار می گیرد:

1-     فورا به صورت یک منبع انرژی اکسیده می شود.

2-     به گلیکوژن تبدیل و در کبد یا عضلات ذخیره می شود.

3-     به چربی تبدیل شده و بصورت یک ذخیره انرژی در سلولهای معمولی یا سلول های چربی درآید.

محصولات نهایی متابولیسم کربوهیدرات عبارتند از : دی اکسید کربن، آب و انرژی . فاصله زمانی بین مصرف کربوهیدرات و دفع آن به صورت آب و دی اکسید کربن، ممکن است چند دقیقه تا چند ساعت یا حتی چند ماه باشد.