لطمه‌ای که ورزش می‌خورد -- «مدیر» یا «توریست» در اندونزی؟

هنوز یک هفته از آغاز رسمی هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی نگذشته اما حواشی پیرامون کاروان ایران در همین مدت به اندازه‌ای بوده که خیلی از موفقیت‌ها و مدال‌آوری‌ها را تحت تاثیر قرار داده است.

درست است که استوری محمدامین اسدی بازیکن تیم فوتبال امید آغازگر این حواشی بود اما اقدام این بازیکن کم سن و سال و بی‌تجربه، یکی از کوچک‌ترین حواشی در مقابل افتضاحات مدیران در کاروان ایران به حساب می‌آید.

بزرگترین گاف کاروان ایران تا به امروز از طرف مسئولان تیروکمان رقم خورد که منجر به حذف بدون رقابت زهرا نعمتی از جدول مسابقات شد. حال آنکه در تیم اعزامی تیروکمان، ترکیب کامل کادر فنی همراه با رئیس و نایب رئیس کنار ورزشکاران دیده می‌شود اما اینکه هیچ یک، از ساعت رقابت کماندار خود مطلع نبودند!

برای چنین افتضاحاتی، توجیهی بدتر از این نیست که نایب فدراسیون رئیس تیروکمان بگوید: «از این اتفاقات پیش می‌آید» یا اینکه شعبانی‌بهار بگوید: «موضوع را از مربی و سرپرست تیم بپرسید!» رئیس فدراسیون تیروکمان که در یک مجمع انتصاباتی و به لطف کمک کسانی که متخصصان این رشته را از گردونه رقابت دور کردند، این جایگاه را به دست آورد، در صورت مدال‌آوری ورزشکارانش هم موضوع را این‌گونه از خود ساقط می‌کرد؟

روند بازی‌های آسیایی برای کاروان ایران به گونه‌ای پیش می‌رود که گویا رؤسا و دست‌اندرکارانی که در هتل‌های پنج ستاره این شهر اقامت دارند، تلاش دارند که در گاف از هم سبقت بگیرند؛ مثل رئیس فدراسیون کبدی که به دلیل حضور غیرقانونی و بدون آی‌دی‌ کارت در دهکده ورزشکاران، با مسئولان امنیتی و پلیس جاکارتا درگیر شد و تا پای اخراج از محل برگزاری بازی‌های آسیایی هم پیش رفت.

گویا این دوره از بازی‌های آسیایی، محلی است برای رو شدن دست بی‌تدبیرها در کاروان ایران وگرنه پاره شدن زنجیر چرخِ فرانک پرتوآذر و ترکیدن تایر دوچرخه حسین زنجانیان چرا باید این دو ورزشکار را در حساس‌ترین میدان رقابت گرفتار کند؟

کاروانی که به جاکارتا اعزام شده یکی از بزرگترین کاروان های اعزامی به ادوار مختلف بازی های آسیایی است. برای تشکیل این کاروان به غیر از وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک هم میلیاردها تومان هزینه کرد اما حضور افرادی که بیشتر توریست به حساب می آیند تا مدیر و حتی در موقع لزوم، پاسخگوی بی تدبیری خود هم نیستند، باعث شده تا به امروز اتفاقاتی بیفتد که آبروی ورزش ایران را به مخاطره بیندازد.