مطالعات جدید نشان داده است که میزان آمادگی غیر هوازی یک دونده استقامتی قبل از مسابقه، میتواند تاثیر زیادی در سرعت او داشته باشد.
به گزارش ایسنا و به نقل از سایت ساینس دیلی، محققان دو فاکتور آمادگی هوازی و غیر هوازی را در دوندگان ماراتن کوهستان بررسی کردند.
میزان آمادگی هوازی به میزان مصرف انرژی دونده در زمانی که اکسیژن کافی وجود دارد مربوط است. میزان آمادگی غیر هوازی به توانایی ورزش کردن ورزشکاران به زمانی مربوط است که اکسیژن کافی وجود ندارد.
در این مطالعات، 10 دونده ماراتن کوهستان که سالم بودند مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد از نظر سن، قد و وزن شبیه به هم بودند. میزان توانایی هوازی این افراد با دویدن بر روی تردمیل و میزان توانایی غیر هوازی آنها با دوچرخه به صورت نشسته اندازهگیری شد.
بررسیها نشان داد ورزشکارانی که توانایی غیر هوازی بیشتری دارند، سریعتر به خط پایان میرسند. محققان معتقدند که دوندگان استقامت باید علاوه بر افزایش توانایی هوازی، توانایی غیر هوازی خود را نیز افزایش دهند.
آمادگی غیر هوازی را میتوان با انجام ورزشهای کوتاه مدت و شدید مانند دویدن بر روی سربالایی افزایش داد.