ورزش همگانی و سلامت جامعه

درباره ورزش و اهمیت آن درسلامتی انسان بسیارسخن گفته شده است چرا که می توان ازآن به عنوان عامل اساسی در تامین سلامتی وکیفیت زندگی افراد جامعه یاد نمود.درزندگی ماشینی امروزتحرک بدنی افراد بسیار کم است و مخصوصا دربین شهرنشین ها باعث ایجاد ناراحتی ها و بیماریهای مختلفی شده است، ورزش تنها عاملی است که می تواند این کمبود فقر حرکتی را جبران و سلامتی جامعه را تامین نماید.برخورداری از یک زندگی پرثمر و لذت بخش در صورتی میسر می شود که اشخاص در سنین بالا ازسلامتی برخوردار باشند.ازاین رو فراهم آوردن زمینه های لازم برای این مهم تکلیفی ملی به شمار می رود.فعالیت های ورزشی نه تنها اوقات فراغت افراد جامعه را پرمی کند بلکه به جرات می توان گفت که دربرخی کشورها حتی می تواند درسرنوشت سیاسی، اجتماعی واقتصادی از عوامل تعیین کننده باشد.ورزش همچنین باعث می شود افراد درگروه عضو گردند و ازفرد گرایی در جامعه جلوگیری می نماید که این خود کمک به سلامت روانی جامعه و کاهش انواع گوناگون استرس درافراد می باشد.ورزش های شادی آور مانند ایروبیک علاوه بر فعالیت بدنی، خستگی روحی و فشارهای عصبی را ازبین می برد، هیجان را کنترل و یک آرام کننده طبیعی و بدون ضررمی باشد.ورزش منظم باعث طولانی شدن عمر می شود، به افراد این امکان را می دهد که از زندگی لذت ببرند و احساس طراوت و شادابی کنند.دیگر مزیت بسیاربا ارزش ورزش این است که بهترین وسیله پیشگیری دربرابراعتیاد و بیماریهای عصبی شناخته شده است.آمارسکته های قلبی میان جوانان ایرانی و آمار بیمارانی که تحت عمل قلب بازیا بالن آنژیوگرافی قرار گرفته اند و توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تهیه شده است، نرخ بالای ابتلای زنان ایرانی به پوکی استخوان نسبت به نرخ جهانی آن، که توسط پایگاه اطلاع رسانی پزشکان ایران گزارش شده است ومواردی از این قبیل، لزوم توجه به این موضوع ورزش میان اقشارمختلف جامعه و نقش آن در سلامت جسمی –روانی جامعه را دراین خصوص نشان می دهد.امیدواریم ما نیزبا اطلاع و آگاهی به ضرورت گنجاندن ورزش در سبد روزانه زندگی درسلامت جامعه، خود و فرزندانمان کوشا باشیم و مسوولین نیز جهت ترویج فرهنگ ورزش همگانی تلاش بسزایی انجام دهند