اختلال روانی اوتیسم

روانپزشکان در یک تحقیق جدید به ارتباط بین ماده شیمیایی سروتونین با اختلال اوتیسم پی برده‌اند. به گزارش ایسنا، این روانپزشکان خاطرنشان کردند که سروتونین نقش حیاتی در بروز اختلالات طیفی اوتیسم ایفا می‌کند. این پزشکان در آزمایشگاه‌های مرکز علوم بهداشتی دانشگاه تگزارش در سان‌ انتونیو در حال مطالعه روی گونه‌هایی از موش‌های ازمایشگاهی هستند که به لحاظ رفتاری شبیه به مبتلایان به اختلال اوتیسم واکنش نشان می‌دهند. به گزارش ساینس دیلی، این موش‌ها از طریق دستکاری‌های ژنتیکی به گونه‌ خاصی تبدیل شده‌اند که رفتارهای ناهنجار اجتماعی و تکراری شبیه به بیماری اوتیسم در انسان از خود بروز می دهند. این محققان متوجه شدند زمانی که موش‌ها به طور ارثی و با تغییرات ژنتیکی فاقد انتقالات سروتونینی بین سلول‌های عصبی بودند رفتارهای شبه اوتیسمی بیشتر از آنها سر می‌زد. در عوض وقتی دارویی موسوم به بیوسپیرون به آنها داده شد مقدار انتقالاتی شبیه به تاثیر سروتونین در مغز موش‌ها صورت گرفت که نتیجه آن بهبود رفتارهای اجتماعی در موش‌های مبتلا به اوتیسم بود. سروتونین از انتقال‌دهنده‌های عصبی است که توسط نورون‌های دستگاه گوارشی و دستگاه عصبی مرکزی ترشح می‌شود. این ماده شیمیایی که به هورمون شادی نیز شهرت دارد به وسیله سلول‌های مغزی تولید می‌شود و باعث ایجاد حالت شادابی و سرحالی، کاهش درد و افزایش خلق می‌گردد. تولید سروتونین مانند فرآیندهای دیگر در بدن بر اساس یک سلسله واکنش‌های شیمیایی صورت می‌گیرد. خوردن کربوهیدارت‌ها باعث تحریک و ترشح انسولین می‌شود که آن هم به نوبه خود باعث به جریان درآمدن آمینواسیدها در خون و انتقال آنها به بافت‌های بدن می‌شود‌ به جز یک آمینواسید به نام تریپتوفان که به مغز منتقل می‌شود و باعث تولید سروتونین می‌گردد. روانپزشکان می دانند که کاهش میزان ترشح این ماده شیمیایی در مغز به بروز علائم افسردگی کمک می‌کند. این‌بار نیز محققان متوجه شدند که کاهش سروتونین در مغز می‌تواند با بروز اختلالات اوتیسمی ارتباط داشته باشد. این دستاورد جدید در مجله شیمی ‌اعصاب به چاپ رسیده است