میزان تاثیر سموم حیوانی ، گیاهی و معدنی بر سلامت بدن

انواع سموم حیوانی و گیاهی و معدنی در مقدار زیاد باعث بهم خوردن وضع خون و از بین رفتن عوامل زنده آن یا فلج مغز و اعصاب و خشک شدن نسوج و عضلات و خوردگی قسمتهای مختلف بدن می‌شود.

سموم ممکن است دارای حالت اسیدی، قلیائی و ضد حیات موجودات زنده مفید و مضر داخل بدن بوده و آنها را نابود نمایند و آنهائی که یکباره به مقدار زیاد موادی مصرف می‌نمایند که در دوران زندگی خود از آنها بهره نگرفته‌اند (عدم مصرف دائمی مواد موجب ناسازگاری مواد نسبت به بدن شده سم محسوب می‌شوند) باعث عوارض و حتی مرگ می‌شود و اشخاصی که تدریجاً از انواع سموم خطرناک استفاده نمایند اثرات سمی مواد مذکور کاهش یافته و حتی در بعضی از مواقع آنها بصورت غذای لازم برای بدن به حساب می‌آیند.

سموم قلیائی بیشتر در گیاهان مانند الکالوئیدهای تریاک، کوکا، اسفند، حنظل و کچوله (جرزالقی) و غیره می‌باشند که بیشتر دارای اثرات الکلی و قلیائی می‌باشند و مصرف آنها باعث زردی و یرقان و رسوب بسیاری از مواد محلول در محیط اسیدی و نرمال می‌شود و اغلب سموم حیوانی موجود در موجودات زنده معمولاً دارای اثرات اسیدی و هیدرولیزکننده گلبول‌های خونی و دیگر عوامل می‌باشند و راه ورود آنها مهم است بعنوان مثال سم مار بصورت تزریقی و گزش مهم بوده و دارای اثرات خطرناک می‌باشد ولی هنگامی که سم این حیوانات بصورت خوراکی مصرف شود دارای اثرات خطرناک تزریقی نمی‌باشند و در معده و روده معمولاً اثرات خود را از دست در می‌دهند.

سموم معدنی و آلی هم دارای اثرات متفاوت می‌باشند بصورت تنفسی، پوستی و خوراکی دارای اثرات خطرناک می‌باشند و انواع گازهای اکسید کربن، خردل، جیوه و غیره نیز دارای اثرات تخریب اعضاء بوده و مصرف جیوه به مقدار زیاد که در بعضی از غذاهای مصنوعی و محیط وجود دارد باعث تخریب کبد و اعضای وابسته می‌شود.

دقت در غذاهای مصرفی و هوای تنفسی و آبهای شرب و استحمام برای جلوگیری از مسمومیت بسیار مهم بوده و کسانی که به تدریج از سموم معدنی استفاده می‌نمایند ممکن است این ترکیبات در بدن جمع شده و عوارض مسمومیت را به تدریج بوجود آورند که ایمنی در مقابل این سموم مشکل و باید آنها را از بدن خارج کرد و آنهائی که از آب شرب و سبک بیشتر بهره می‌گیرند آنهائی که در شهرهای آلوده زندگی می‌کنند می‌توانند مواد معدنی خطرناک را از محیط بدن خود خارج نمایند. مصرف اب جوشیده سرد شده در هوای سرد باعث افزایش ادرار و شستشوی مجاری می‌شود و در هوای گرم باعث تولید عرق بیشتر از پوست شده و انواع مواد زائد و سمی در پوست بیشتر می‌شود که نیاز به استحمام را در این مناطق افزایش می‌دهد.