یکی از مسایلی که در سالیان اخیر کمتر به آن توجه شده است، بحث معلمان تربیت بدنی، ویژگیها و نقشهای آنها در مدارس است. سالها است که در کشورهای پیشرفته، معلم ورزش اگر نقش و جایگاهی مهمتر و برجستهتر از سایر معلمان نداشته باشد، نقش کمتری ندارد.
گواه این ادعا نیز نقش انکارناپذیر دبیران ورزش در زمینه اهداف آموزشی و بهداشت روانی و جسمی دانشآموزان است. با وجود این، در کشور ما، دبیران ورزش نتوانستهاند آنگونه که باید و شاید از عهده نقش خود برآیند. گذشته از این، دبیران ورزش در جهت لذت بردن دانشآموزان از زنگ ورزش هم تا حدی ناکام بودهاند.
سیدحسین مرعشیان، عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - منطقه خوزستان، عنوان کرد: در باب این موضوع توصیه میشود که از کارشناسان ورزش به عنوان معلم ورزش استفاده شود. در گذشته سیاستی در آموزش و پرورش بود که در دوره ابتدایی و بعضا متوسطه و بالاتر همان مربی که به عنوان مثال ریاضی و علوم تدریس میکرد، همان شخص معلم ورزش نیز بود، ولی اکنون چندین سال است که به صورت اختصاصی معلم ورزش برای مقاطع مختلف در نظر میگیرند که این عمل بسیار منطقی، علمی و صحیح است.
وی درخصوص ویژگیهای معلم ورزش توضیح داد: یک کارشناس ورزش و تربیت بدنی در وهله نخست میبایست مدرک تخصصی رشته تربیت بدنی را دارا باشد، یعنی اگر قرار است به عنوان معلم ورزش فعالیت کند، مدرک کاردانی یا کارشناسی تربیت بدنی را از یکی از دانشگاههای سراسر کشور دارا باشد؛ در واقع رشته متناسب با تخصص میبایست به کار گمارده شود.
عضو هیات علمی دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی دانشگاه شهیدچمران اهواز با بیان اینکه معلم ورزش یک سری آیتمها و شرایط دارد، افزود: وقتی از افرادی که دانشجو هستند و تمایل دارند تربیت بدنی بخوانند آزمون گرفته میشود، به جز دروس تئوری که یک احتساب نمرهای دارد، در بحث عملی هم یکسری آزمونها گرفته میشود. یعنی درنهایت، سیاست وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری این است که کسی که قرار است در رشته ورزش فعالیت کند و معلم یا استاد ورزش شود، غیر از اینکه باید از مباحث تئوری ورزش آگاهی نسبی یا بعضا کامل داشته باشد، باید آمادگی عملی هم داشته باشد. یعنی از لحاظ فیزیک بدنی و آمادگی جسمانی، فاکتورها و تواناییهای اولیه را دارا باشد که بتوان به عنوان معلم ورزش از آنها استفاده کرد.
وی در پاسخ به سوالی در این خصوص که چرا بسیاری از معلمان تربیت بدنی علیالخصوص در مدارس نقشی خنثی دارند؟ گفت: این مساله به مدیریت بازمیگردد. در بحث مدیریت یکسری عوامل درگیر هستند. وظایف مدیریت را اگر بخواهیم تعریف کنیم، اول برنامهریزی است، سپس سازماندهی، هدایت و در نهایت کنترل. شما برنامهریزی میکنید یعنی هدف را معلوم میکنید و بعد متناسب با هدف، برنامه را میچینید و سازماندهی میکنید. این که گفته میشود سازماندهی، یعنی افراد متناسب با یک رشته را به کار میگیریم. سپس بحث هدایت را داریم که در آن افراد را راهنمایی میکنیم. بنابراین ابتدا برنامهریزی، سپس سازماندهی و بعد هدایت را انجام میدهیم ولی در بحث آخر که کنترل میباشد، ما مقداری کمرنگ و ضعیف علم میکنیم. اگر مقوله کنترل به درستی انجام نشود همین اتفاقی که به آن اشاره شد، رخ خواهد داد و معلمان نقش خنثی پیدا میکنند. من فکر میکنم اگر نظارت و کنترل با دقت بیشتری انجام شود، قطعا شاهد این اتفاق نخواهیم بود.
مرعشیان با اشاره به اهداف مختلف درس تربیت بدنی خاطر نشان کرد: یکی از بحثها، بحث معنوی ورزش است که از صدر اسلام ائمه اطهار ما به آن اهمیت میدادند و غیر از مباحث دینی و اخلاقی که پیگیری میکردند، در رابطه با ورزش هم توصیههای مختلفی میکردند. به عنوان مثال پیامبر (ص) فرمودند که "به فرزندان خود شنا، سوارکاری و تیراندازی" بیاموزید. این نشان میدهد که از صدر اسلام، ورزش جایگاه خاصی داشته است.
وی اظهار کرد: اگر به عنوان یک فرد دانشگاهی از من سوال شود که معلمان ورزش باید چه ویژگیهایی داشته باشند در پاسخ میگویم، در بحث آمادگی جسمانی، تنها سرعت، قدرت و استقامت نیست که انسان را آماده میکند و در بحث آمادگی جسمانی و آمادگی بدن، حتی نوع لباسی که فرد میپوشد روی کیفیت کار تاثیر میگذارد. من به عنوان یک انسان دانشگاهی توصیهای که میکنم این است که اولا معلمان ورزش باید بهروز باشند و دوما حتما به صورت پیوسته و در مقاطع زمانی مختلف، تستهای آمادگی جسمانی از آن ها به عمل آید. یکسری فاکتورهای آمادگی جسمانی را به عنوان اساس کار، معلم ورزش باید دارا باشد. وقتی یک معلم ورزش با یک شخصیت ورزشی و کاراکتر خاص یا تیپ و اندام ورزیده سر کلاس ورزش حاضر میشود، این امر در کنار دانشی که دارد قطعا علاقمندان به ورزش را در آن کلاسی که در اختیارش است، بیشتر میکند و رغبت دانشآموزان را افزایش میدهد.
این مدرس تربیتبدنی در بخش دیگری از صحبتهای خود، نقش معلمان تربیتبدنی را در توسعه ورزش مدارس و پرورش قهرمانها، کلیدی برشمرد و گفت: معلمان ورزش در این راه نقش کلیدی ایفا میکنند و این نقش کلیدی، شناسایی استعدادهای ورزشی در مدارس، گسیل دادن و راهنمایی کردن آن ها به رشتههای تخصصی خاص میباشد.
وی افزود: اگر یک معلم ورزش به خصوص در ردههای پایه تحصیلی آگاهی ورزشی کاملی داشته باشد، وقتی یک دانشآموز را میبیند که به نسبت سایر دانشآموزان به لحاظ قدرت بدنی دارای وضعیتی منحصر به فرد است، سعی میکند او را به سمت یکی از رشتههای ورزشی که پتانسیل آن را دارد، هدایت کند و از آنجایی که دانشآموز از معلمش حرف شنوی دارد، به توصیههای معلم ورزش عمل میکند. معلم ورزش در این راستا مثلا به دانشآموز میگوید فیزیک بدنی شما به درد ورزش کشتی میخورد یا به او میگوید اندام ترکهای شما به درد تکواندو و یا کاراته میخورد، یا انعطاف بدنی بالای شما برای ژیمناستیک مناسب است و یا این که استقامت قلبی – ریوی شما جهت ورزش دو و میدانی مناسب است؛ بنابراین معلم با شناسایی این افراد، آن ها را به هیاتهای ورزشی شهرستانها معرفی میکند و به این ترتیب میتواند نقش اساسی در پرورش قهرمانها ایفا کند.
مرعشیان ادامه داد: یک معلم ورزش وقتی دانشآموزان خود را راهنمایی میکند، در واقع میانبرها را به او نشان میدهد. در خارج از کشور از ورزشکاران تستهایی گرفته میشود. به عنوان مثال تارهای کند انقباض و تند انقباض یک ورزشکار را مشخص میکنند. اگر تعداد تارهای کند انقباض یک ورزشکار بیشتر باشد به او میگویند شما برای ورزشهای استقامتی مفید هستی و یا ورزشکاری که تارهای تند انقباض او بیشتر باشد به او میگویند، شما در ورزشهای دو سرعتی موفقتر خواهی بود. ما نیز اکنون در حال رفتن به این سمت هستیم. اخیرا هم پایگاه قهرمانی استان در اهواز مجددا فعال شده است و معلمان ورزش میتوانند افراد مستعد را به این پایگاهها معرفی کنند تا این استعدادها هرز نروند.
وی اظهار کرد: در بحث انگیزه نیز مسایل مختلفی درگیر هستند، به عنوان مثال، خود معلم چنانچه تغذیه مناسب نداشته باشد و یا از لحاظ مشغله فکری ذهنش درگیر باشد، قطعا انگیزه او کمتر میشود. چنانچه یک دبیر ورزش، فراغ بال و آرامش داشته باشد و امکانات لازم نیز در اختیارش باشد، صد درصد با روحیه بهتری سر کلاس حاضر میشود.
عضو هیات علمی گروه مدیریت و برنامهریزی ورزشی دانشگاه شهید چمران اهواز ادامه داد: با وجود این، بعضیها هستند که وجدان کاری را به نحو احسن و شایسته به کار میبرند و بعضیها به مراتب کمتر آن را در دستور کار قرار میدهند. این تعهد و وجدان کاری در میان معلمان ورزش نسبی است و در بعضی کم و در بعضی بیشتر وجود دارد. بعضیها انواع و اقسام مشکلات شخصی دارند ولی علیرغم وجود مشکل، مسوولیتهایی که در زمان مشخص به آن ها سپرده شده است را به نحو شایسته انجام میدهند. بنابراین به عقیده من، اگر بحث وجدان کاری و اخلاق حرفهای رعایت شود، خیلی از مشکلات رفع خواهد شد و مسیر رسیدن به اهداف، هموارتر میشود.
وی با بیان اینکه اعتقادم این است که اطلاعات مربیان در خصوص اصول تمرینات بدنی باید نسبی باشد، اضافه کرد: انتظار نمیرود معلمان ورزش در خصوص علم تمرین دانای کل باشند یا در باب تغذیه و آمادگی جسمانی متخصص باشند ولی انتظار داریم که به اصول اساسی مساله آگاه باشند. یک معلم ورزش باید آگاهی نسبی نسبت به این موارد داشته باشد، یعنی فاکتورهای آمادگی جسمانی نظیر سرعت، قدرت و استقامت را بداند، در مورد تغذیه اطلاعات کافی و از علم تمرین شناخت داشته باشد.
این مدرس دانشگاه خاطرنشانکرد: کسانی که به عنوان معلم ورزش گمارده میشوند، حتما باید دارای مدرک ورزشی باشند، به عبارت دیگر کارشناس ورزش باشند و حداقل لیسانس تربیتبدنی را دارا باشند.
وی اضافه کرد: در حال حاضر دکتر گودرزی وزیر محترم ورزش و جوانان کشور، در حال سازماندهی قانونی در وزارت ورزش و تدوین نظامی است که به واسطه آن تمام اشخاص مرتبط با تربیتبدنی که معلمان ورزش نیز جزیی از آن ها هستند، زیر پوشش این نظام قرار گیرند؛ درست به مانند مهندسان که تحت سیستم نظام مهندسین فعالیت میکنند. به عقیده من چنانچه این اتفاق بیفتد، کار ماندگاری خواهد شد و دیگر کمتر شاهد خواهیم بود که در مدرسهای، دبیر ورزش آن غیرورزشی باشد.
مرعشیان در پاسخ به سوالی درخصوص اینکه بیتحرکی جامعه تا چه اندازه ناشی از آشنا نکردن دانشآموزان با ورزش و اهمیت آن است؟ گفت: هر کس که مدرک ورزشی دارد، دلیل بر ورزشی بودن آن فرد نیست. خود بنده دانشجویانی دارم که در مقطع لیسانس تربیتبدنی تحصیل میکنند ولی همچنان در این مقوله ضعیف هستند. این امر از آن جا نشات میگیرد که این دانشآموزان در رشتههای تحصیلی مورد علاقه خود موفق به قبولی نمیشوند و به ناچار به رشته تربیتبدنی روی میآورند. بنابراین به نظر من اگر دبیران ورزشی که دارای مدرک ورزشی هستند، در کنار مدرک ورزشی یک تخصص ورزشی در یک رشته خاص را هم با بالاترین مدرک داشته باشند، فوقالعاده میتوانند به بهبود ورزش ما در آموزش و پرورش کمک کنند.
وی ادامه داد: با این حال، علاوه بر این موضوع، مسایل دیگری نیز در بیتحرکی جامعه امروز ما تاثیر گذاشته است که در بین آن ها میتوان به این مطلب اشاره کرد که بچهها بیشتر به بازی های رایانهای و الکترونیکی علاقهمند هستند و تحرک آن ها کمتر شده و شاهد هم هستیم که بیشتر بچهها در جامعه امروز دارای تیپ چاق هستند و نسل جدید در واقع تُپل است. زندگی آپارتمانی نیز به بیتحرکی بچهها دامن میزند که این واقعا زنگ خطری جدی است.
عضو هیات علمی گروه مدیریت و برنامهریزی ورزشی دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: طبق این گفته که عقل سالم در بدن سالم است، اگر بخواهیم تعریفی از بهداشت ورزش ارائه دهیم باید بگوییم؛ بهداشت ورزش، کلیه کارهایی است که قبل، حین و بعد از فعالیتهای ورزشی انجام میدهیم تا دچار آسیبدیدگی نشویم. قطعا معلم ورزش در بهداشت ورزش فوقالعاده میتواند تاثیرگذار باشد و میتواند با راهنمایی کردن، بچهها را به سمت فعالیتهای ورزشی سوق دهد.
وی اظهار کرد: در تمام مقاطع تحصیلی، مربیان باید اصول پایه را جهت تدریس رعایت کنند و اگر اصول مقدماتی در مقاطع ابتدایی نیز به درستی آموزش داده شود، در مقاطع بالاتر مشکلات کمتر میشود.
مرعشیان در پایان تصریح کرد: برای اینکه دانشآموز بیشترین لذت را از زنگ ورزش و درس تربیتبدنی ببرد، معلم باید تنوع را در کارش داشته باشد و این مسالهی بسیار مهمی است. معلم اگر علاقهمند به رشته ورزش باشد، نوع تمریناتی که میدهد، نوع برنامههایی که جهت دانشآموزان تدارک میبیند و حتی نوع لباسی که میپوشد متنوع خواهد بود. معلمان و حتی استادان ورزشیای هستند که در طول یک ترم تحصیلی با یک دست لباس و کفش ثابت در کلاسها حاضر میشوند که این مساله چندان خوشایند نیست. برعکس، تنوع در مسایلی از این دست، در جذب دانشآموز به ورزش و لذت بردن او از کلاس ورزش، بیشتر و بیشتر میتواند تاثیرگذار باشد.