تفاوت استرس، ترس و اضطراب چیست؟

امیرمحمد شهسوارانی در گفت‌وگو با فارس درباره اضطراب و تفاوت آن با استرس و ترس، اظهار داشت: در روانشناسی به هر وضعیتی که به بروز تغییراتی در محیط بیرونی یا درونی فرد منجر شده و او ناچار شود برای بازگشت به حالت تعادل پیشین خود انرژی صرف کند استرس گفته می‌شود.
وی افزود: وقتی که این استرس حالت فراگیر پیدا کند به طوری که تمام حالت وجود فرد و فکر او را در بر گیرد در صورت داشتن منبع مشخص که بر اساس آن فرد بداند علت دلشوره و تنش چیست ترس نامیده شده و در صورتی که فرد علت تشویش، دلهره، دلشوره و استرس خود را نداند به آن اضطراب گفته می‌شود. این متخصص حوزه بهداشت روان گفت: اضطراب انواع گوناگونی دارد و در سنین مختلف خود را به شکل‌های متفاوتی نشان می‌دهد به عنوان مثال در دوران شیرخوارگی و نوپایی کودکان با اضطراب جدایی مواجهند و در دوران مدرسه به ویژه در سالهای آغازین اضطراب و هراس از مدرسه در آنها مشاهده می‌شود.
وی ادامه داد: در دوران نوجوانی اضطراب‌ها ناشی از مسائل مربوط به بلوغ، استقلال رأی و در جامعه ما کنکور و ورود به دانشگاه هستند.
شهسوارانی تصریح کرد: در دوران بزرگسالی علل بروز اضطراب متفاوت است که از جمله آنها می‌توان مسائل مربوط به امنیت فردی، اجتماعی، شغلی، ازدواج، فرزندآوری و آینده فرد خانواده‌اش را نام برد. این متخصص حوزه بهداشت روان ادامه داد: در سنین میانسالی با توجه به تغییر نقش‌های افراد و ورود فرزندان آنها به سنین نوجوانی و دانشگاه جنس اضطراب افراد متفاوت می‌شود و این دامنه افکار اضطراب‌آمیز به ازدواج و آینده فرزندان نیز گسترش می‌یابد.
وی گفت: حدود 60 سالگی افراد با مسائلی از قبیل مشکلات جسمانی، نگرانی در زمینه سلامت، بازنشستگی، تنهایی و سوگ ناشی از دست دادن همسر مواجه می‌شوند که این مسائل تا پایان عمر بسته به وضعیت زندگی فرد، خانواده و همسرش می‌تواند شدت کمتر یا بیشتری داشته باشد.
شهسوارانی خاطرنشان کرد: بهترین راه برای کاهش اضطراب در سطح فردی و اجتماعی آموزش‌های فراگیر توسط نهادهای عمومی و خصوصی در سطوح مدارس، محیط‌های شغلی و ادارات و آموزش‌های خانواده است که به ویژه می‌توان با استفاده از آموزش‌های مهارت‌های مقابله با اضطراب و استرس در محیط‌های شغلی و نیز شناخت عوامل ایجادکننده اضطراب و استرس در این محیط‌ها شاهد کاهش چشمگیری در میزان اضطراب بین افراد جامعه باشیم./.